‘De blogs van Gonard over hoe hij zich misbaar heeft gemaakt op kantoor en weer aan het timmeren is wekten de interesse van CoBouw. Ze waren wel eens benieuwd hoe Gonard dat nou heeft gedaan en hoe dat heeft uitgepakt voor hemzelf én voor het bouwbedrijf. Ton Verheijen van CoBouw ging met Gonard in gesprek en schreef daar in december onderstaand online artikel over. Ditzelfde artikel verscheen vorige week in de CoBouw krant.
Directeur is hij nog steeds. Toch zien zijn medewerkers hem nog zelden op kantoor. Gonard Mensink had er genoeg van. Hij maakte zichzelf overbodig op kantoor en ging weer buiten timmeren en zagen. En passant neemt hij acht leerlingen op sleeptouw.
Personeelstekort? Hoezo personeelstekort? Gonard Mensink (53) doet niet aan personeelstekorten. Ondernemers met een tekort aan personeel hebben feitelijk gewoon te veel werk. En dat is een direct gevolg van slecht strategisch beleid. Gonard: “Ze halen zich van alles op de hals en nemen tussendoor klussen aan die misschien niet helemaal bij het bedrijf passen. Dan trekt de economie aan en hebben ze te veel opdrachten. Doseren is de kunst.”
Tegendraadse meningen optekenen uit de mond van Gonard Mensink is niet moeilijk. Hij heeft, zeg maar, een abonnement op het onverwachtse. Dat begon al bij de start van zijn bedrijf in 1994. Gonard had geen ambities als aannemer. Hij wilde zijn vader achterna en boer worden. Dat lukte, maar het boerenbedrijf van zijn vader leverde niet genoeg geld op voor twee gezinnen. Daarom schreven hij en zijn broer Eerhard zich als aannemers in bij de KvK. Lange tijd gingen bouwen en boeren hand in hand. Tot 2011, toen het laatste vee uit de stallen verdween. Sindsdien bouwen ze fulltime, met Gonard voornamelijk op kantoor.
Mensink Bouwbedrijf (omzet: 12 miljoen euro) uit Broekland is goed in woningbouw voor particulieren, zowel nieuwbouw als renovatie. Op de website zien we wat dat oplevert met onder meer een 2018-versie van een jarenzeventigbungalow, een gerenoveerde Sallandse IJsselhoeve, energieneutrale woning in 2020-stijl en een vernieuwd grachtenpand in het centrum van Zwolle. Alles ziet er picobello uit, strak in de verf en met onberispelijke zichtlijnen.
Brandjes blussen
“Wij tekenen alles zelf”, aldus Gonard. “We zijn van nature nieuwsgierig naar hoe dingen mooier, beter, sneller en efficiënter kunnen. Aan de tekentafel, op kantoor en op de bouwplaats. Oké, we zijn geen James Watt of Leonardo da Vinci, maar we zorgen er wel voor dat we op tijd aanhaken als de knappe koppen van deze tijd iets nieuws uitvinden. We volgen de ontwikkelingen op de voet en kiezen het juiste moment om aan te haken. Voor de metselrobot is het nog te vroeg. Maar prefab-binnenmuren testen we al volop. En met 3D-brillen geven we klanten nog voordat de bouw begint een rondleiding door hun nieuwe woning.”
Hartstikke leuk allemaal. Maar achter de schermen is het gewoon buffelen bij Mensink: vroeg opstaan, geleefd worden door de mailbox, brandjes blussen en plooien gladstrijken. Hoe lang hou je dat vol? Gonard kwam er vorig jaar achter dat voor hem na een kwart eeuw de rek er een beetje uit begon te raken. Hij vertelt: “Hoe hard mensen ook hun best doen, zolang ik op kantoor zit komen crises op mijn bureau terecht want ik ben eindverantwoordelijk, achtervang en reddingsboei. Omdat het volume van ons werk en ontwikkelingen in de bouw zoals leveringsproblemen en prijsstijgingen zorgden voor problemen, werd het aantal dossiers me te veel. Ik ervoer stress.”
Geen geteut
Gonard Mensink heeft zijn werk op kantoor altijd als tijdelijk gezien: “Diep van binnen ben ik een buitenjongen.” Maar hij zat de hele dag naar dat schermpje te turen. Het was mooi geweest. Mensink zag nieuwe mogelijkheden en dit was het juiste moment. Investeringen in werkvoorbereiders en andere talenten hadden hun vruchten afgeworpen. En door het vertrek van enkele collega’s zaten leerlingen buiten zonder leermeester. De planning stond vol en buiten kwamen ze handen tekort. Mensink voelde zich geroepen. Hij besloot zichzelf uit de organisatie te werken en “misbaar” te maken.
Sinds de bouwvak van 2020 is hij weer bouwvakker. Wat ontwerper (en mede-eigenaar) Marten Jansen samen met opdrachtgevers bedenkt, bouwt Gonard buiten met acht leerlingen. Momenteel maken ze een appartementencomplex boven een winkel in Raalte. Gonard zet de lijnen uit: “Ik doe eens wat voor en zaag en hamer vrolijk mee. Geen geteut hoor, aanpakken! Ze mogen bewijzen wat ze kunnen. Ik laat het ook zomaar mislukken, daar leren ze het meest van.”
Opleiden van jongeren is momenteel hard nodig. Gonard: “De pareltjes redden zich altijd wel. De meesten hebben wat meer begeleiding nodig. Ze hebben van huis uit misschien minder meegekregen. Dan komt mijn rol als geroepen. Ik ben niet vergeten hoe het was toen ik zelf jong was. Ook ik had aandacht nodig en dat kost gewoon tijd. Opleiden duurt sowieso te lang en kost sowieso te veel. Maar als je het plezier erin weet te houden, en je verdient een paar centen, dan kom je er samen wel doorheen.”
Mentale stress
Vooralsnog trekt hij het prima. Zijn lichaam sputtert niet tegen en de mentale stress neemt af. Daarom weet hij het zeker: een bedrijf overeind houden is geen kwestie van gaten dichtlopen maar van jezelf overbodig maken. Zijn zoon heeft veel van zijn taken overgenomen en de werkvoorbereiders zijn volgens hem “goed in vorm”. Ze brengen nieuwe energie. Met een schuin oog volgt hij nog hun verrichtingen en soms ziet hij ze tijd steken in de verkeerde dingen. “Ik laat het gaan.”
No comment yet, add your voice below!