Na 25 jaar werken in varkensschuren eindelijk bouwen op ons eigen erf

'Zelfs de bar in de kantine verdween omwille van meer werkplekken.'

Voor wie zich altijd heeft afgevraagd: wat doet Mensink Bouwbedrijf in die oude varkensschuren op de Broeklanderdijk? In dit verhaal lees je alle antwoorden. De oude schuren verdwijnen binnenkort, want we hebben toestemming om nieuw te bouwen op onze huidige locatie. Volgend jaar, in het jaar van ons vijfentwintigjarig bestaan, is het nieuwe kantoor af.

Mensink Bouwbedrijf is in 1994 opgericht. De aanleiding: het boerenbedrijf van mijn ouders aan de Broeklanderdijk 30 leverde niet genoeg op om meerdere gezinnen te onderhouden. En dus moest ik iets anders zoeken om geld te verdienen. Dat werd een aannemersbedrijf samen met mijn broer Eerhard, die op dat moment werkte als dakdekker. We mochten wel wat ruimte gebruiken in de stallen van onze vader. Het was snel geregeld.

Na een paar jaar deed mijn vader de boerderij alsnog aan mij over, waardoor ik een tijdje een soort dubbelrol vervulde. Toen de activiteiten van het bouwbedrijf groeiden en de melkrechten veel geld opbrachten – in 2006 was dat – zijn we met het melken gestopt. Vijf jaar daarna, in 2011, zijn we definitief gestopt met het boerenbedrijf. Mensink Bouwbedrijf was vanaf dat moment een fulltime bezigheid.

Agrarische bestemming

De bedrijvigheid op de Broeklanderdijk 30 verschoof tussen 1994 en 2011 geleidelijk van honderd procent agrarisch naar honderd procent aannemerij. Geen probleem, zou je zeggen, waar het niet dat de Broeklanderdijk 30 een agrarische bestemming heeft en het runnen van een aannemersbedrijf op deze plek strikt gezien verboden is. En dus was het niet gek dat de gemeente rond de jaren 2004, 2005 regelmatig kwam kijken wat wij op deze plek aan het doen waren.

Het standpunt van de gemeente was lange tijd: we vinden het niet goed dat jullie hier activiteiten ontplooien die niet passen bij de bestemming, maar we treden vooralsnog niet op. Een soort gedoogconstructie. Omdat ergens anders een nieuwe bedrijfshal bouwen kostbaar (en niet zonder bedrijfsrisico’s) is, maakten we dankbaar gebruik van het feit dat de gemeente er vooralsnog geen probleem van maakte. Voorwaarde was wel dat we ons netjes zouden gedragen en op het oog weinig zouden veranderen aan het erf. Zo geschiedde.

‘Wat is dit voor oud zooitje?’

Voor klanten is het tot op de dag van vandaag wennen. Zeker als mensen hier voor het eerst binnenstappen zie je ze denken: ‘Wat is dit voor oud zooitje?’ Omdat we onze website moderniseerden, aandacht gingen besteden aan fotografie en film en op social media actief werden, namen dat soort reacties toe. Het contrast werd groter en groter. Meestal komt er naar verloop van tijd waardering. Zeker als we uitleggen hoe de situatie hier is ontstaan.

Dat we al die tijd ons werk doen vanuit oude varkensschuren – die we eens in de zoveel tijd heel low profile opknapten (klanten hebben het vaak niet eens door) – is uit nood geboren. We cultiveren de situatie en vinden het ergens ook wel geinig, maar uiteindelijk is de situatie verre van ideaal. Kom voor de grap eens een dag meewerken. Ik weet zeker dat de meeste mensen gillend gek worden. Maar alles went. En dus bleven we jaar na jaar op de Broeklanderdijk, terwijl er steeds meer bureaus bijkwamen. Zelfs de bar in de kantine verdween ten behoeve van meer werkplekken.

Op dit moment is de situatie eigenlijk onhoudbaar. Terwijl we voor onze opdrachtgevers de meest duurzame huizen bouwen, moeten we in de winter zelf volop stoken om het een beetje behaaglijk te maken en in de zomer draait de airco op volle toeren om te voorkomen dat we wegsmelten. Ondertussen hebben we geen fatsoenlijke plek om rustig te overleggen met opdrachtgevers zonder dat het halve kantoor mee kan luisteren en rond lunchtijd werken werkvoorbereiders Udo en Lisan ineens vanuit de kantine (zonder daglicht), omdat hun bureaus daar toevallig staan. Nogmaals: dat is allemaal overkomelijk, maar niet bepaald ideaal.

Bedrijvigheid in buitengebied stimuleren

Na 2005 werd het bezoek van de gemeente minder. Ook zagen we het beleid van de gemeente veranderen. Het buitengebied is een steeds groter aandachtspunt en de leegstand van oude schuren een probleem. Alle bedrijvigheid verbannen uit het buitengebied zou betekenen dat het platteland over een paar jaar slechts voorbehouden is aan een klein aantal grote boeren en dus onderzocht de gemeente Raalte mogelijkheden om ook andere bedrijvigheid in het buitengebied te stimuleren. Het was voor ons aanleiding om met de gemeente in gesprek te gaan. Met succes.

De gemeente bleek welwillend en dacht met ons mee over de legalisering van onze activiteiten op de Broeklanderdijk 30, mits – daar is het beleid op gericht – de ruimtelijke kwaliteit zou verbeteren. Dat was geen discussiepunt, want de ruimtelijke kwaliteit verbeteren is precies wat we zelf ook maar wat graag willen. We waren er snel uit. Op donderdag 26 september meldde de Staatscourant dat het ‘voormalig agrarisch bouwperceel waar een als nevenactiviteit ontstaan bouwbedrijf wordt gelegaliseerd als hoofdfunctie’.

Een duurzaam, kapschuurvorming kantoor

Hoera! Het betekent dat we na bijna vijfentwintig jaar legaal een bouwbedrijf mogen runnen op de Broeklanderdijk. Het maakt de weg vrij voor nieuwe bebouwing. Gaan we dan alsnog een bedrijfshal neerzetten? Zeker niet. Om recht te doen aan onze locatie en het mooie buitengebied, willen we een duurzaam, kapschuurvormig kantoor bouwen, waarvoor we de bestaande fundering van de varkensstallen gebruiken. Daarnaast moderniseren we de omliggende schuren. Zo creëren we als het ware een eigentijds boerenerf. We zijn de plannen op dit moment aan het uitwerken. Zodra we weten wat het wordt, zijn jullie de eerste die het weten.