En toen stond ‘onze’ Bram ineens in de Stentor en het Algemeen Dagblad. Lees het interview met onze kersverse (cum laude) afgestudeerde timmerman.

—

Bram Boekholtz (19) uit Deventer is cum laude geslaagd als timmerman aan het mbo. Hij verruilde een vwo-opleiding voor zijn droombaan. ,,Als kind wilde ik al timmerman worden.”

Veel ouders zou het een gruwel zijn: hun kind dat bedankt voor een wetenschappelijke vooropleiding om ‘iets met zijn handen’ te doen. Maar waarom eigenlijk? Nederland kampt al jaren met een schreeuwend tekort aan vakmensen. Timmermannen, metselaars en tegelzetters hebben hun werkgever voor het uitzoeken. En beste ouders, ook bij een praktijkopleiding op het mbo kun je afstuderen met het felbegeerde ‘cum laude’ achter je naam. Dat bewijst Bram Boekholtz (19), die voor al zijn vakken een 8 of hoger scoorde. Een unieke prestatie, volgens zijn school, het Aventus.

Hoe heb je zulke hoge cijfers gehaald?

,,Ik vind het werk echt heel leuk. Verder kan ik aardig goed leren. Ik ben ooit op het vwo begonnen, maar dat viel tegen. Je bent dan alle dagen heel theoretisch bezig. Dat was niet wat ik mij van de toekomst had voorgesteld. Voordat ik naar de basisschool ging, zei ik al dat ik timmerman wilde worden. Ik was een jaar of 4 en altijd als ik in de stad mannen bezig zag op de bouw, wilde ik aan het hek staan kijken. Ik vond het zo mooi.”

Wat is er dan zo mooi?

,,Als timmerman maak je de bouw van de hele woning mee, van de fundering tot het dak. Een metselaar doet bijvoorbeeld alleen de muren. Maar als ik na een paar maanden wegga, laat ik een heel huis achter. Dat geeft een gevoel van voldoening. Tijdens de opleiding werkte ik vier dagen per week op de bouw en zat ik een dag op school. Een mooie combinatie, want je kunt de theorie meteen in de praktijk gebruiken en kijken of het klopt – of niet.”

Hè, kloppen de boeken niet?

,,Nou, in een boek heb je altijd de ideale situatie en dat is in de praktijk niet zo. Zelfs timmermannen die al twintig jaar in het vak zitten, komen dagelijks dingen tegen die ze nog nooit hebben gezien. Op grote bouwplaatsen waar je veel met prefab werkt is dat minder. Maar nu werk ik voor Mensink in Broekland, een klein aannemersbedrijf. Daar doen we veel vrijstaande woningen, nooit twee keer hetzelfde type huis. Als we iets tegenkomen wat we niet kennen, zoeken we samen naar de oplossing. Dat is heel leuk en ik leer er veel van. Gelukkig mag ik daar blijven werken.”

Wat heb je allemaal al gemaakt?

,,Ik heb meegeholpen bij het renoveren van het stadhuis in Deventer en van oude woningen op de Brink. Bij Mensink bouwen we nu een houtskeletwoning, dat is een huis helemaal van hout. Dan ben je dus echt timmerman. Ook deed ik dit jaar mee aan een vrijwilligersproject vanuit de kerk. We hebben een verzorgingstehuis in Letland opgeknapt. Hartstikke mooi, maar eigenlijk had ik de kamers van de bewoners ook willen doen. Die mensen hebben het echt minder dan wij in Nederland, sommigen lagen de hele dag op bed omdat er geen geld is voor de zorg. Maar je kunt niet alles doen, dat is een gebed zonder eind.”

Sla je nog weleens op je duim?

,,Ja, helemaal over gaat dat nooit. Als je even niet oplet, is het al gebeurd. Ik loop dus vaak met zwarte of blauwe vingers rond.”

Bron: AD.nl
Fotocredits: Foto Hissink

Door Jorn Ruiter

Een stage bij Mensink was onderdeel van mijn opleiding tot werkvoorbereider. Toen ik op de bouwplaats belandde om praktijkervaring op te doen, wilde ik niets anders meer. Inmiddels ben ik met de opleiding tot werkvoorbereider gestopt en werk ik met veel plezier als timmerman.

Ooit deed ik de havo. Maar omdat ik te weinig motivatie had om na schooltijd thuis te leren, ben ik verdergegaan op het vmbo. Op het vmbo had ik meer vrije tijd, dus had ik meer tijd om te timmeren als ik vrij was van school. Toen ik klaar was op het vmbo ben ik de opleiding tot timmerman gaan doen op het Deltion college. Timmeren heb ik altijd al leuk gevonden. Toen ik nog jong was kreeg ik van mijn opa al een hamer, spijkers en een blok hout. Dan sloegen we samen spijkers in het hout. Zo is het een beetje begonnen.

Werken en leren

De opleiding aan het Deltion college vond ik leuk. Al na 1,5 jaar was ik timmerman. Om mezelf uit te dagen en om te kijken of er nog meer in zat, ben ik door gegaan met een opleiding tot werkvoorbereider. Ook bij het Deltion College. Net als de opleiding tot timmerman, was die opleiding duaal: werken en leren tegelijk. Zo kwam ik terecht bij Mensink op kantoor.

Ik werkte pas een paar weken op kantoor, toen Gonard tegen me zei: “Als je een goede werkvoorbereider wilt worden, moet je ook goed weten hoe het er op de bouw aan toe gaat.” En dus stuurde hij me ‘naar buiten’. Ik werkte een paar dagen op de bouwplaats als timmerman en een paar dagen als werkvoorbereider op kantoor (als onderdeel van mijn opleiding).

Mooie dingen maken

Maar toen kwam het dus: ik kwam erachter dat ik werken op de bouwplaats veel leuker vind. Blijkbaar ben ik toch het liefst met mijn handen bezig. Mooie dingen maken, uiteindelijk word ik daar toch het meest blij van. En de sfeer met de jongens vind ik ook prachtig. Zo had ik het bij de andere bouwbedrijven waar ik heb gewerkt nog niet meegemaakt.

En dus ging ik met de staart tussen de benen naar Gonard om hem te vertellen dat ik eigenlijk niet anders meer wilde. Ik dacht dat hij het jammer zou vinden als ik zou stoppen met de opleiding tot werkvoorbereider, maar hij zei: “Prima jongen, je moet doen waar je blij van wordt.” Nou, dat is dus timmeren. En dus ben ik gestopt met de opleiding tot werkvoorbereider.

Doen wat je leuk vindt

Op dit moment volg ik nog een opleiding tot niveau 3 timmerman. Daar hoop ik tegen de kerstdagen mee klaar te zijn. Ik werk vier dagen per week bij Mensink en op donderdag ga ik altijd naar school. Ik denk dat het wel goed komt.

Of ik ooit nog werkvoorbereider word? Ik weet het niet. Op dit moment ben ik beter op mijn plek als timmerman. Je kunt ook altijd zonder opleiding werkvoorbereider worden. Daarom snap ik Gonard ook wel dat hij me ‘naar buiten’ stuurde. Als je een goede werkvoorbereider wilt worden, leer je misschien wel het meest op de bouw. We zullen zien in de toekomst. Ik doe nu wat ik leuk vind. Dat is het belangrijkste.